"Słodkie Lato" - Mari Jungstedt

2011, 5 / 6, Bellona, Jungstedt Mari 3 komentarze

Wydawnictwo: Bellona

Data wydania: 19-07-2011

Ilość stron: 360

Grzechy przeszłości powrócą a za wyrządzoną krzywdę trzeba będzie zapłacić…

Piękne i upalne lato. Czas urlopów, odpoczynku od pracy i wyjazdów rodzinnych. Na wymarzone wakacje udaje się także Peter Bovide wraz z żoną Vendelą i dwójką dzieci. Postanawiają zatrzymać się na kampingu na wyspie Faro, który odwiedzają od lat. Wydawać by się mogło wakacje, jak co roku. Rodzina, słońce, plaża. Nic nie wskazuje nadchodzącej tragedii. Peter jest zapalonym miłośnikiem biegania i jak co dzień od kilkunastu lat wybrał się na poranny jogging na plażę, gdzie zostaje bestialsko zamordowany. Jeden strzał w głowę i siedem w podbrzusze sugerują, iż było to dzieło jakiegoś szaleńca. Dochodzenie nad sprawą przejmuje zastępca komendanta Karin Jacobsson, bowiem inspektor Anders Knutas przebywa z żoną i dziećmi na zasłużonym urlopie.

Śledztwo wolno posuwa się na przód. Wszyscy zadają sobie pytanie, kto mógł zabić tak dobrego dobrego statecznego człowieka? Komu podpadł zwyczajny przedsiębiorca budowlany? Jaki jest motyw owej zbrodni?

Sprawy dochodzenia komplikują się, gdy zostaje popełnione kolejne morderstwo. Tym razem ofiarą jest Morgan Larsson, strzałowy w kamieniołomie. Ofiara zostaje zamordowana w identyczny sposób jak Peter Bovide. Wszystko wskazuje na to, iż te dwa morderstwa są ze sobą powiązane. Śledczy mają nie lada orzech do zgryzienia.

Dwadzieścia lat wcześniej. Na wyspę przyjeżdża czteroosobowa rodzina z NRD. Są to niezwykli jak na tamte czasy goście, gdyż tylko nieliczni mogli dostać pozwolenia na wyjazd za szwedzką granicę i był on marzeniem wielu ludzi. Cała rodzina cieszyła się z niezwykłego wyjazdu wakacyjnego. Nikomu nawet nie przeszło przez myśl, że może stać się coś złego a ten wyjazd może być ostatnimi wspólnie spędzonymi chwilami rodziny w komplecie.

Co wspólnego mają ze sobą bestialskie morderstwa i zbrodnia z przed dwudziestu lat? Czy jest coś, co łączy ze sobą zabitych ludzi? Czy zamordowani to tylko przypadkowe ofiary szaleńca? Tego wszystkiego dowiesz się czytając kolejną już cześć cyklu gotlandzkiego Mari Jungstedt zatytułowaną Słodkie lato.

Słodkie lato Mari Jungstedt to książka lekka i przyjemna, wprost idealna na chłodny zimowy wieczór. Czyta się ją bardzo szybko a fabuła z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej wciąga. Niestety zawiódł mnie finał powieści, gdyż po prostu domyśliłam się, kto jest sprawcą bestialskich morderstw. Niemniej jednak książka może być doskonałą rozrywką dla każdego nas a szczególnie dla osób preferujących mniej krwawe kryminały.

Słodkie lato jest pierwszą powieścią Mari Jungstedt, którą miałam możliwość przeczytać i powiem szczerze, iż bardzo chętnie sięgnę po inne książki owej autorki. Polecam i zachęcam do przeczytania miłośników kryminałów, thrillerów, ale również wszystkich, którzy chcą miło i przyjemnie spędzić czas przy dobrej lekturze.

Moja ocena: 5 / 6

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od portalu nakanapie.pl,

za co bardzo dziękuję.

11:54

"Top modelka. W sidłach kariery" - Richard Green

2011, 5 / 6, Green Richard, Promic 1komentarze

Tytuł: Top modelka. W sidłach kariery

Autor: Green Richard

Wydawnictwo: Promic

Data wydania: 05-10-2011
Ilość stron: 176

Światła jupiterów, duże pieniądze, sława, znani ludzie to rzeczy, które przyciągają jak magnes, gdyż wielu z nas wydaje się, iż w świecie show biznesu nie ma ludzi nieszczęśliwych a pieniądze dają szczęście, przyjaźń i szacunek otoczenia. Lecz czy aby na pewno tak jest? Czy za pieniądze można kupić wszystko? A co z miłością? Czy istnieje dla niej miejsce w tak zepsutym świecie? Odpowiedzi na te pytania znaleźć można w powieści Top modelka. W sidłach kariery Richarda Greena.

Głównym bohaterem książki jest Jacob – fotograf, któremu do szczęścia nie brakuje już w zasadzie niczego. Jest bardzo cenionym i suto wynagradzanym za swoją pracę fachowcem. Czasopisma walczą o zdjęcia jego autorstwa a modelki nieustannie zabiegają o względy. Pewnego dnia Jacob poznaje Sarę – piękną modelkę robiącą niesamowitą karierę i zakochuje się w niej. Jest to dla niego nowe i bardzo trudne doświadczenie, gdyż żyjąc w świecie pełnym przepychu, obłudy i bogactwa wyzbył się wszystkich uczuć i niepotrzebne mu były żadne emocje a jedynie erotyczne rozkosze nieprzynoszące ze sobą żadnych zobowiązań.

Kiedy Sara otrzymuje propozycję uczestnictwa w sesji promującej najnowszy zapach Chanel postanawia iż będzie to jej ostatnie zlecenie. Jest, bowiem bardzo wrażliwą i przywiązującą dużą wagę do duchowych aspektów życia kobietą, która nie może znieść dłużej zepsucia i obłudy otaczających ją ludzi. To właśnie dla niej Jacob postanawia zrezygnować z opiewającego na cztery miliony dolarów kontraktu z Vogue i dotychczasowej pracy w magazynie. Czy uda im się uciec od dotychczasowego życia? Czy miłość Sary i Jacob przetrwa tę próbę?

W Top modelka. W sidłach kariery dochodzi do konfrontacji dwóch światów: świata ludzi bogatych i ubogich. Świat show biznesu jest zepsuty, brudny, przesiąknięty obłudą i fałszem. Dla ludzi bogatych nie ma rzeczy niemożliwych, gdyż wszystko można kupić. Nawet miłość ma swoją wartość. Liczą się tylko rzeczy powierzchowne a bogate wnętrze nie ma tu najmniejszej wartości. Świat ludzi ubogich rządzi się całkowicie innymi prawami. Ważne jest dobro, rozwój duchowy, chęć niesienia pomocy innym, ale przede wszystkim miłość do bliźniego i samego siebie. Z tym światem ściśle związani są rodzice Jacoba, którzy poświęcili swoje życie na pomoc biednym i potrzebującym. Jacob niegdyś należący do ludzi show biznesu po powrocie w rodzinne strony dostrzega, jakim był samolubnym i zapatrzonym w siebie egoistą.

„Poznając biednych i chorych, przyszło mi do głowy, że ubogimi są ci, którzy nie wyciągnęli do nich pomocnej dłoni. Co gorsze, nie mają chorego ciała, a chorą duszę. Ja też kiedyś byłem między nimi. Nienawidziłem bezdomnych, bezrobotnych. Gardziłem niemi. (…) Uważałem tych ludzi za wyrzutków społeczeństwa. Osądzałem surowo, twierdząc, że to ich sprawa, że nie zadbali o swój los.” *

Człowiek to istota stworzona do miłości. Gdy kochamy świat wydaje się lepszy i piękniejszy. Dla niej jesteśmy w stanie zrobić wszystko. Miłość, bowiem to najważniejsze uczucie w życiu każdego człowieka.

„Tęskni za nią każde ludzkie serce. Czasem bywa tak blisko. Przychodzi do każdego, czy biedny, chory czy tylko głodny. Pragną jej poniżeni, zranieni i złamani. Nieobca jest wzgardzonym i poniżonym. Potrzebujemy jej jak powietrze. By móc oddychać. By móc żyć.” **

Polecam.

Moja ocena: 5 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Promic

oraz portalowi Sztukater.

* s.103.

** s.107.

14:42

"Koniec Pieśni" - Wojciech Zembaty

2011, 4 / 6, Znak, Znak Literanova 1komentarze

Tytuł: Koniec pieśni

Autor: Zembaty Wojciech

Wydawnictwo: Znak Literanova

Data wydania: 15-06-2011
Ilość stron: 416

Bardzo lubię czytać książki o średniowieczu, ponieważ przypominają mi one czasy, gdy jako mała dziewczynka wyobrażałam sobie, iż jestem księżniczką oczekującą na swojego księcia z bajki. Powieść Koniec Pieśni Wojciecha Zembatego nie ma praktycznie nic wspólnego z moimi dziecięcymi marzeniami. Nie ma w niej oczekujących na wybawienie księżniczek ani dzielnych, spieszących na ratunek książąt. Są za to inni fantastyczni i godni uwagi bohaterowie zachęcający do bliższego zapoznania się z lekturą.

Brytania pod panowaniem legendarnego króla Artura targana jest wewnętrznymi konfliktami i atakowana przez wojownicze plemiona German chyli się ku upadkowi. Niegdyś niezwyciężony bohater swojego narodu okazuje się schorowanym i szalonym staruszkiem, któremu władza wymyka się spod kontroli. Gdy król ginie w bitwie pod Kamlann Germanie rozpoczynają krwawą zagładę Brytów.

Pewnego dnia do psychologa szkolnego Łukasza Klimkowskiego przychodzi tajemniczy chłopak o ksywce Igi. Okazuje się, iż nastolatka już od jakiegoś czasu dręczą koszmary, w których coś nieustannie na niego poluje. Łukasz pomimo wielu starań nie może pomóc chłopcu. Czuje, iż jego kariera psychologa szkolnego dobiega końca a to uczucie potęguje wiadomość o bestialskim mordzie dokonanym na rodzinie Igiego, który okazuje się sprawcą całego zdarzenia. Chłopak zapada w śpiączkę z tajemniczym naszyjnikiem ściskającym jego szyję. Łukasz nie jest do końca przekonany, co do winy Igiego. Postanawia wyjaśnić całą sprawę i dowiedzieć się skąd u nastolatka znalazł się średniowieczny, bezcenny naszyjnik.

Co łączy średniowieczną Brytanię i współczesną Warszawę? Co wspólnego maja ze sobą zafascynowany grami komputerowymi psycholog, zamknięty w sobie nastolatek legendarny król Artur? I wreszcie, jakie znaczenie ma niewiadomego pochodzenia naszyjnik? Tego wszystkiego i jeszcze wiele więcej dowiecie się z debiutanckiej powieści Koniec Pieśni Wojciecha Zembatego.

Książka Wojciecha Zembatego jest dobrze i ciekawie napisana. Ma interesującą i ciekawą fabułę, której nie jesteśmy stanie przewidzieć. Przeplatana jest, bowiem bogactwem zdarzeń i wątków, które niestety niektórych momentach są połykane przez autora. Narracja prowadzona z perspektywy kilku osób o odmiennym statusie społecznym, pochodzeniu i poglądach jest bardzo atrakcyjna z punktu widzenia czytelnika jednak jej częsta zmiana może powodować lekką dezorientację osoby czytającej.

Pomimo tych mankamentów uważam, iż autor włożył wiele pracy i czasu, aby książka była napisana w tak dynamiczny i szczegółowy sposób. Wojciech Zębaty nie zamydla nam oczu zbędnymi opisami przyrody czy otoczenia. W powieści dominują natomiast krwawe pojedynki, bitwy, cierpienie, ból. Bardzo brutalne opisy występujące w książce mogą podobać się męskiemu gronu czytelników lub zagorzałym fanom fantastyki, mi nie przypadły jednak do gustu.

Debiutancką powieść Wojciecha Zębatego mogę zaliczyć do książek dobrych, ale nie wybitnych. Autor ma masę pomysłów, duży talent i nieokiełznany potencjał tworzenia, który nie do końca potrafi wykorzystać. Książkę polecam wszystkim fanom średniowiecza i rycerzy oraz tym, którzy chcą spojrzeć na legendę o królu Arturze troszkę pod innym kątem. Książka nie jest lekka i przyjemna warto ja jednak przeczytać.

„Nie uciekniesz przed losem krwawym
Przeznaczonym mieszkańcom ziemi,
Ale milcz! Wielkie to prawo
Śmierć wybrać sobie samemu.” *

Moja ocena: 4 / 6

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od Wydawnictwa Znak Literanova,

za co bardzo dziękuję.

* s.136.

23:13

"Chichopotam" - Agnieszka Frączek

2010, 5 / 6, Bis, Frączek Agnieszka, literatura dziecięca 0 komentarze

Tytuł: Chichopotam

Autor: Frączek Agnieszka

Wydawnictwo: Bis

Data wydania: 22-03-2010
Ilość stron:104

Z doświadczenia wiem, że dzieci uwielbiają zwierzęta. Każde z nich wie jak wygląda najzwyklejszy domowy kot, pies lub niektórzy mieszkańcy lasu jak: sarna, lis czy jeż. Egzotyczne zwierzęta również nie są obce naszym pociechom, bowiem każde dziecko widziało, niekoniecznie na żywo, ale w bajce czy książce: słonia, małpę lub hipopotama. Ale czy ktoś widział kiedyś Chichopotama? Nie? Poznać go możecie w książce Chichopotam Agnieszki Frączek – germanistki pracującej na Uniwersytecie Warszawskim, autorki wielu książek dla dzieci, takich jak: Słoń na hulajnodze, Ale heca, Co ja plotę, Dobre obyczaje czyli z przyrodą za pan brat, Szalony szczypiorek i inne wierszyki szczypiące języki oraz wielu, wielu innych.

Chichopotam to niezwykle pogodny, ciepły i dowcipny zbiór kilkunastu wierszy, które umilą młodemu czytelnikowi niejedną chwilę. Opowiadają w bardzo niecodzienny sposób o sprawach codziennego życia. Najzwyklejsze rzeczy, zwierzęta czy ludzie mogą zaskoczyć swoim niecodziennym, humorystycznym i bajkowym charakterem.

Dlaczego muchomor nie chciał swoich kropek? Co spotkało żabę na kolacji z bocianem? Czy istnieje przepis na tęczę? Co bałwan robił w środku lata na plaży? I dlaczego Chichopotam wciąż chichota? Odpowiedzi na te pytania oraz wiele innych ciekawych historii każde dziecko znajdzie w zbiorze wierszy Agnieszki Frączek.

Chichopotam jest książką pogodną, zabawną i mądrą a zarazem bliską naszym pociechom, gdyż opisuje rzeczy, które znajdują się w kręgu ich zainteresowań pobudzając przy tym naturalną ciekawość każdego dziecka. Doskonale rozwija dziecięcą wyobraźnię, bowiem jej krótka, wymowna i humorystyczna forma przemawia do dzieci najlepiej. Zabawa słowem to nie tylko wyjątkowa frajda dla każdego malucha, ale również nauka, bo przecież każdy rym wymaga skupienia i koncentracji dziecka.

Piękne i przyciągające wzrok ilustracje doskonale współgrają z treścią. Solidne wydanie oraz lekki styl autorki słusznie porównywany do Brzechwy cieszy oczy i uszy czytelnika. Dodatkowo do książki dołączona jest płyta zawierająca dwadzieścia siedem wierszy wzbogaconych interesującą oprawą muzyczną.

Gorąco polecam i życzę przyjemnej lektury.

Moja ocena: 5 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bis

oraz portalowi Sztukater.

20:12

15. Targi Książki w Krakowie + Kuszące Zło

0 komentarze

15. Targi Książki w Krakowie

"Nie myśl, że książki znikną" - te słowa Umberto Eco są hasłem przewodnim tegorocznych 15. Targów Książki w Krakowie, które odbędą się pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego. Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszam od 3 do 6 listopada 2011 na
ul. Centralną 41A w Krakowie.

Więcej informacji tutaj.

* * *

Kuszące Zło

W świecie bez ograniczeń, nie ma nic bardziej uwodzicielskiego niż Kuszące zło…

Długo oczekiwana premierę 3 części bestsellerowej serii Zew nocy pt. Kuszące zło, australijskiej pisarki Keri Arthur od

20 października 2011 w księgarniach!

W świecie magii i pokus, nocą budzą się do życia piękni, przeklęci i pożądani.

Riley Jenson musi jednak działać na własną rękę. Jest niespotykanym połączeniem wampira i wilkołaka, pracującym dla organizacji, której głównym celem jest utrzymywanie porządku w świecie nadprzyrodzonych stworzeń. Ufając przełożonym i kochankom niewiele więcej niż swoim najgorszym wrogom, Riley gra według własnych zasad. Jej nową misją jest przeniknięcie do potężnie strzeżonego pałacu rozkoszy, którego właścicielem jest przestępca znany jako Deshon Starr - szaleniec od lat zajmujący się genetyką.

Gdy wokół Riley zaczynają kręcić się dwaj seksowni mężczyźni - opanowany i niesamowicie uwodzicielski wampir oraz gorący wilkołak - i zaczynają walczyć ze sobą o jej względy, Riley musi zachować zimną krew. Jeśli ocali świat przed Deshonem Starrem, ocali też samą siebie…

Fragment książki można przeczytać tutaj.

11:16

"Pan Mruczek i Mysia Rodzina" - Danuta Parlak

2009, 5 / 6, Bis, literatura dziecięca 0 komentarze

Tytuł: Pan Mruczek i Mysia Rodzina

Autor: Parlak Danuta

Wydawnictwo: Bis

Data wydania: 20-05-2009
Ilość stron: 60

Jest wiele gatunków myszy. Począwszy od myszy polnej, leśnej a skończywszy na zwykłej domowej szarej myszce. Każdemu znana jest na pewno mysz komputerowa, ale czy słyszeliście już o myszy antykwarycznej? Ja tak. Poznałam ją i jej całą niezwykłą rodzinkę w książce Danuta Pawlak pt. Pan Mruczek i Mysia Rodzina.

`W pewnym antykwariacie od kilkunastu pokoleń mieszka rodzina niezwykłych myszy, myszy antykwarycznych. Są to stworzenia wykształcone i bardzo oczytane, gdyż każdego dnia z wielką pasją wgryzają się w stosy najróżniejszych książek, starych map, encyklopedii, podręczników, słowników. Wieczory zazwyczaj spędzają na długich dyskusjach pełnych trudnych zwrotów. Każda z nich nosi przedziwne imię, które najlepiej odzwierciedla ich miłość do słowa pisanego. Znajdziemy tu, bowiem: Katodę, Encyklopedię, Rododendrona i Potencjometr.

Mysia rodzinka żyła sobie w spokoju i bez większych zmartwień aż do dnie, w którym konstrukcja – miłośniczka książek podróżniczych przedstawiła rodzicom swojego narzeczonego z supermarketu o imieniu Winter Fresh. Rodzice nie ukrywają niezadowolenia z wyboru córki, jednak widząc szczere uczucie łączące Konstrukcję i Łyntera zgadzają się na ślub. Nowożeńcy przeprowadzają się do supermarketu. Konstrukcja jest zachwycona ilością różnorodnych przedmiotów, kolorów oraz muzyką nieustannie docierającą do jej uszu. Powoli przestaje radzić sobie z chęcią posiadania wszystkiego i ciągle narastającym głodem. Jakie będą tego konsekwencje? Co przydarzy się niezwykłym myszkom? Czy uda im się wybrnąć z kłopotów? Przekonajcie się sami.

Pan Mruczek i Mysia Rodzina to książka przepełniona humorem, zabawna, ale przede wszystkim bardzo mądra. Akcja toczy się szybko a ciekawa fabuła nie pozwala oderwać się od niej aż do ostatniej strony. Do tego starannie, kolorowo i bardzo szczegółowo wykonane ilustracje Marty Pomorskiej. Moja Mała jest zachwycona, zresztą ja też. Książka godna polecenia nie tylko dla małych, ale też tych całkiem dużych.

Moja ocena: 5 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bis

oraz portalowi Sztukater.

14:54

"Jesienny koktajl" - Jolanta Kwiatkowska

2009, 5 / 6, Kwiatkowska Jolanta, MG 0 komentarze

Tytuł: Jesienny koktajl

Autor: Kwiatkowska Jolanta

Wydawnictwo: MG

Data wydania: 01-10-2009
Ilość stron:160

Każdy może zmienić coś w swoim życiu niezależnie od wieku, płci czy pochodzenia. Jednym zmiany przychodzą łatwo a innym trudniej. Niektórzy potrzebują czasu, muszą dojrzeć, aby wybrać drogę swojego życia lub ją zmienić. Bez względu jednak czy jesteśmy młodzi, czy nasz czas już powoli dobiega końca mamy prawo do samorealizacji i spełnienia wszystkich marzeń, o których możemy przeczytać w książce Jesienny Koktajl Jolanty Kwiatkowskiej.

Bohaterką powieści jest ponad sześćdziesięcioletnia Alicja. Kobieta jak na swój wiek bardzo postępowa i energiczna. W pełni akceptuje mijający czas i nie stara się na siłę odmłodzić. Po uzyskaniu legitymacji emeryta pozwalającej na wiele ulg, postanawia w końcu zacząć korzystać z życia. Bo kto powiedział, że na emeryturze nie można chodzić do teatru, kina, SPA, na tańce i modnie się ubierać oraz malować. Dzieci i wnuki odchowane, zatem trzeba w końcu spełnić własne marzenia i odkryć radość z życia. Chociaż zdrowie już nie takie i pieniędzy nie ma za wiele trzeba cieszyć się każdym dniem, bowiem starość nie musi być nudna, smętna i szara.

Jesienny koktajl jest książką lekką, łatwą, przyjemną, pełną optymizmu i pogody ducha. Rozbawia i wprowadza w dobry nastrój. Przełamuje stereotyp, iż życie seniora jest nudne, pozbawione jakichkolwiek rozrywek, ale przede wszystkim, że osobie starszej niektórych rzeczy po prostu nie wypada robić. Czasy na szczęście się zmieniły. Teraz seniorzy są wręcz zachęcani do poszerzania swojej wiedzy i umiejętności oraz aktywnego spędzania czasu. Coraz częściej na studiach czy kursach komputerowych można spotkać osoby po pięćdziesiątym roku życia. Osobiście jestem pełna podziwu i szacunku dla takich ludzi, bowiem muszą oni przełamać pewne bariery i pokonać lęk, z którym niejeden młody człowiek nie może sobie poradzić. Mam nadzieję, że gdy i ja wkroczę w okres jesieni życia będę zadowolona i spełniona w równym stopniu jak bohaterka naszej książki.

„Trzeba cieszyć się każdą chwilką. Robić sobie przyjemności, nie zapominać o drobiażdżkach. Pielęgnować w sobie poczucie humoru. Spojrzeć tak często, jak się da, przez różowe okulary. Nie tracić całej energii na wyszukiwanie kolejnego powodu do zmartwienia. Nie marnować dziś w oczekiwaniu na lepsze jutro.” *

Słowa skierowane są do każdego z nas, bowiem

„życie jest piękne, trzeba tylko otworzyć się i dać mu szansę…” **

Moja ocena: 5 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu MG

oraz portalowi Sztukater.

* s.45.

** s.63.

14:26

"Moja Ciotka Sroka" - Liliana Bardijewska

2009, 5 / 6, 5+, Bardijewska Liliana, Bis, literatura dziecięca 2 komentarze

Tytuł: Moja Ciotka Sroka
Autor: Bardijewska Liliana
Wydawnictwo: Bis
Data wydania: 15-05-2009
Ilość stron: 96

Dlaczego gruszki nie rosną na wierzbie? Skąd się wzięły pisanki? Dlaczego biedronki są czerwone? Odpowiedzi na te i inne pytania wszystkie ciekawe świata dzieci znajdą w książce Moja Ciotka Sroka Liliany Bardijewskiej twórczyni licznych słuchowisk i sztuka teatralnych dla dzieci, tłumaczki literatury bułgarskiej, autorki powieści dla dzieci: Rabatuj, Bractwo Srebrnej Łyżeczki oraz bajki dla najmłodszych: Zielony wędrowiec.

Pewnego marcowego dnia kilkumiesięczna Julianka wychowywana przez nianię zostaje wywieziona na skraj ogrodu pod wielki dąb ze starą gałęzią na czubku. Dziewczynka strasznie się nudzi gdyż jej jedynym zajęciem jest leżenie w wózku. Zaczyna płakać, aż tu nagle nad jej głową pojawia się gadatliwa i przekonana o swojej genialności Sroka. W taki właśnie sposób mała Julianka poznaje swoją nową ciocię- Ciotkę Srokę. Od niej mała dowiaduje się między innymi: skąd wzięły się pisanki i choinka, dlaczego biedronki są czerwone, co oznacza zajęcza odwaga i jak obudzić śpiącą zimę. Julianka bardzo uważnie słucha fantastycznych i interesujących opowieści Ciotki Sroki i ku uciesze niani i taty wypowiada woje pierwsze słowo. Nie jest to „mama” czy „tata” jak u większości dzieci, lecz „ciocia”.

Moja Ciotka Sroka to książka pełna mądrości, przyjaźni, tolerancji i humoru. Autorka doskonale operuje słowem jednocześnie bardzo poważnie traktując młodego czytelnika. Wymaga od niego pełnego zaangażowania, uwagi, ale przede wszystkim chęci poszerzania wiedzy o świecie. Do tego przepiękne i kolorowe ilustracje Aleksandry Kucharskiej-Cybuch pobudzają wyobraźnię malucha i zachęcają do bliższego zapoznania się z lekturą. Jako rodzic bardzo cieszę się, że taka książka jest na rynku.

Polecam.

Moja ocena: 5 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bis

oraz portalowi Sztukater.

P.S. Fragment książki można przeczytać tutaj.

22:10

Konkursy na portalu Sztukater

konkurs 1komentarze

* * *

ZAPRASZAM !!!

WIĘCEJ INFORMACJI NA PORTALU SZTUKATER

22:23

Stosisko...

stosik 10 komentarze

I nadszedł czas na kolejny stosik, który zbierał się już jakiś czas. Od góry:

1) Weź moją duszę - Yrsa Sigurdardottir – pożyczona od Jolki ;)

2) Koniec pieśni - Wojciech Zębaty - od Wydawnictwa Znak Literanova

3) Chodźmy razem - Josie Lloyd, Emlyn Rees

4) Ocalony - Włodzimierz Zaczek – od portalu Sztukator recenzja

5) Rodzina Wenclów. Wspólnik - Lena Najdecka – j.w. recenzja

6) Mały Brat - Cory Doctorow – wygrana w konkursie

Okazyjne zakupy w Matrasie:

7) Jak Bóg przykazał - Niccolo Ammaniti

8) Alfabet snów - Susan Fletcher

9) Granica lodu - Douglas Preston, Lincoln Child

10) W cieniu zbrodni - Helena Henschen

11) Wakacje z piekła – antologia

Od portalu nakanapie.pl:

12) Drżenie - Maggie Stiefvater recenzja

13) Joga. Ilustrowany przewodnik anatomiczny - Leslie Kaminoff recenzja

oraz e-book 14) U źródła – Olaf Tumski recenzja

Na zakończenie paczka z ostatniej chwili od portalu Sztukator:

15) Pan Mruczek i Mysia Rodzina - Danuta Pawlak recenzja

16) Moja Ciotka Sroka - Liliana Bardijewska recenzja

17) Chichopotam - Frączek Agnieszka

18) Jesienny koktajl - Jolanta Kwiatkowska recenzja

23:30

"U źródła" - Olaf Tumski

2011, 3 / 6, e-book, E-bookowo.pl, Tumski Olaf 1komentarze

Tytuł: U źródła

Autor: Tumski Olaf

Wydawnictwo: E-bookowo.pl

Data wydania: 18-08-2011

Ilość stron: 418

Zastanawialiście się kiedyś czy istnieje życie pozaziemski? Czy poza Ziemią, na innej planecie, w innym wymiarze lub gdziekolwiek we wszechświecie istnieją istoty innego gatunku? Są ludzie, którzy w to wierzą. A jakie jest Wasze zdanie?

U źródła jest już czwartą powieścią wydaną w formie e-booka autorstwa Olafa Tumskiego, niespełna czterdziestoletniego poznańskiego dziennikarza. Opisano w niej niezwykłą historię Maćka, trzydziestoletniego kawalera, który pewnego dnia przeczytał książkę fantasy niczym szczególnym niewyróżniającą się spośród innych powieści tego gatunku. Szablonowi bohaterowie, przeciętna historia, nic szczególnego a jednak z jakiegoś powodu Maciej nie może o niej zapomnieć a właściwie o Wiktorii głównej bohaterce owej książki. Dziewczyna nie powróciła do domu z podróży do innego wymiaru, gdzie utknęła na zawsze. Maciek z jakiegoś powodu czuje, że Wiktoria naprawdę istnieje i potrzebuje pomocy. Fascynacja zaginioną dziewczyną powoli przeradza się w uczucie, którego nasz bohater nie może zrozumieć. Obawia się o swoje zdrowie psychiczne, bo przecież:

„Czy możliwe jest wzbudzenie uczucia i fascynacji wobec kobiety, której fizycznie nie ma, bowiem istnieje jedynie na zadrukowanych kartkach książki, jako postać fikcyjna, a jednocześnie odnosi się wrażenie jakby naprawdę była, oddychała tuż obok, pachniała, mówiła, przechadzała się kołysząc swoim ponętnym ciałem.” *

Konsekwencją tego dziwnego zauroczenia są kłopoty z prawem, w które pakuje się nasz bohater. Jakby tego było mało w życiu Maćka pojawia się pewien człowiek, który twierdzi, iż Wiktoria naprawdę istnieje i utknęła w innym wymiarze. Nasz bohater musi jej pomóc, gdyż tylko on może odczytać ostatnią wskazówkę przesłaną przez dziewczynę i jest jednym z nielicznych, którzy mogą odnaleźć przejście i dostać się do innego wymiaru. Jak potoczą się losy Maćka? Czy uda mu się odnaleźć i uratować Wiktorię? O tym dowiecie się czytając najnowszą powieść Olafa Tumskiego pt.

U źródła.

Jak różnych rzeczy oczekujemy od książek i jak mylący może okazać się opis wydawcy uświadomiłam sobie czytając powieść U źródła Sięgając po tę książkę spodziewałam się ciekawej i wciągającej lektury. Niestety książka Olafa Tumskiego bardzo mnie zawiodła.

Powieść napisana jest prostym językiem, który pcha akcję do przodu a strony mijają wręcz niepostrzeżenie. Ciekawie zapowiadająca się fabuła - dziewczyna uwięziona w innym wymiarze, której z pomocą przybywa zakochany po uszy Maciej. Zagadka liczby 11, która w jakiś dziwny sposób ma związek z wydarzeniami mającymi miejsce w Poznaniu. I na tym niestety kończą się plusy owej powieści.

Czytając książkę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, iż główny bohater ma jakieś problemy emocjonalne, z którymi nie może sobie poradzić. Chora fascynacja przerodziła się wręcz w obsesję na punkcie nieznajomej dziewczyny. Można by pomyśleć, iż jest on osobą niezrównoważoną psychicznie a jego nachalność w kontaktach z Kowalikami tylko utwierdza w takim przekonaniu. Na szczęście Maciek po spotkaniu z policją zmienia swoje zachowanie. Kolejną rzeczą, która mi się nie spodobała są istoty zamieszkujące Świat Źródła a dokładnie ich zachowanie, z którego można wywnioskować, iż mamy do czynienia z istotami mającymi jeden cel: kontakt seksualny z innym gatunkiem. Do tego wino i kiszony śledź, rzeczy, które okazały się niezbędne do odnalezienia i otworzenia przejścia do innego wymiaru tworzą iście wybuchową mieszankę.

Z wielkim żalem, gdyż spodziewałam się ciekawej lektury, muszę przyznać, iż U źródła jest jedną z gorszych powieści przeczytanych przeze mnie w tym roku.

Moja ocena: 3 / 6

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od portalu nakanapie.pl,

za co bardzo dziękuję.

* s.5.

11:30

"Joga Ilustrowany Przewodnik Anatomiczny" - Leslie Kaminoff

2010, 5 / 6, Kaminoff Leslie, poradnik, Studio Astropsychologii 2 komentarze

Tytuł: Joga Ilustrowany Przewodnik Anatomiczny

Autor: Kaminoff Leslie

Wydawnictwo: Studio Astropsychologii

Data wydania: 01-03-2010

Ilość stron: 272

Joga to doskonały sposób na relaks i dobrą kondycję. Spala kalorie, rozciąga i uelastycznia mięśnie, ujędrnia ciało. Nikogo już raczej nie trzeba przekonywać jak zbawienny wpływ ma na nasz organizm oraz psychikę. Pasjonatów zdrowego trybu życia, osoby zestresowane i zmęczone lub pragnące zrzucić zbędne kilogramy zachęcam do lektury poradnika Leslie Kaminoffa zatytułowanego Joga Ilustrowany Przewodnik Anatomiczny.

Leslie Kaminoff jest specjalistą w dziedzinie anatomii jogi i oddechu z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem. Twórca międzynarodowej szkoły terapii jogi skoncentrowanej na oddechu. Jeden z czołowych amerykańskich nauczycieli, wykłada anatomię na uniwersytecie w Nowym Yorku.

Sharon Elis twórczyni grafik zawartych w książce i wielokrotnie nagradzana ilustratorka medyczna z ponad dwudziestopięcioletnim stażem.

Wspólnie stworzyli poradnik Yoga Anatomy, którego tłumaczenie w 2010 roku zostało wydane w Polsce.

Joga Ilustrowany Przewodnik Anatomiczny składa się z dziewięciu rozdziałów. W pierwszym zatytułowanym Dynamika oddychania autor wyjaśnia podstawowe terminy jogi oraz w bardzo przystępny sposób tłumaczy mechanizm prawidłowego oddychania, który uważany jest za najważniejszy element praktyki asan.

Kolejny rozdział poświęcony jest budowie, działaniu oraz roli, jaką spełnia kręgosłup w jodze.

Rozdział trzeci – Zrozumieć asany wprowadza do kolejnych sześciu rozdziałów książki, które są jej zasadniczą częścią. Tu znajdują się informacje, dzięki którym dowiemy się jak interpretować grafiki i poruszać się po przewodniku.

Pozostałe rozdziały to opis asan ujętych pod względem anatomii i fizjologii. Działanie każdego ćwiczenia zostało przedstawione na barwnych i schematycznych ilustracjach z wyszczególnieniem mięśni (podział na mięśnie, które się kurczą i ulegają rozciągnięciu) biorących udział w danej asanie oraz opis pracy poszczególnych stawów.

Jestem pod wielkim wrażeniem pracy, jaka została włożona, aby książka powstała w tak profesjonalnej a zarazem ciekawej pod względem treści i grafiki formie. Twarda oprawa, śliskie kartki, rysunki wykonane ręcznie, ale przede wszystkim przejrzystość i bogata treść wyróżniają tę pozycję od innych o podobnej tematyce.

Joga Ilustrowany Przewodnik Anatomiczny to doskonały poradnik, dzięki któremu dowiedziałam się jak ćwiczyć, aby z każdej pozycji czerpać jak najwięcej korzyści dla swojego organizmu. Wiem już teraz, które mięśnie pracują przy danej asanie dzięki czemu nie muszę już bać się o kontuzję. Mogę bez przeszkód dbać o swoją kondycję, zdrowie i dobre samopoczucie.

Polecam.

Moja ocena: 5 / 6

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od portalu nakanapie.pl,

za co bardzo dziękuję.

19:44

"Ocalony" - Włodzimierz Zaczek

2011, 4 / 6, Bernardinum, Zaczek Włodzimierz 4 komentarze

Tytuł: Ocalony

Autor: Zaczek Włodzimierz

Wydawnictwo: Bernardinum

Data wydania: 03-08-2011
Ilość stron: 216

Piękna okładka. Zachęcający i intrygujący opis wydawcy. Wreszcie zwykła ciekawość, czy nowi polscy autorzy potrafią wykrzesać z siebie coś dobrego. Te trzy czynniki sprawiły, że sięgnęłam po powieść Ocalony Włodzimierza Zaczka. Czy było warto?

Pewnego dnia pisarz Wojtek – imię wymyślone przez zleceniodawcę, otrzymuje ciekawe a zarazem bardzo nietypowe zlecenie. Jego zadaniem będzie napisanie biografii sędziwego staruszka. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, iż może ją opublikować dopiero po jego śmierci. Z braku innych zleceń, ale i z nieukrywanej ciekawości:

„co takiego może mieć na sumieniu ten człowiek i jakiego ciężaru chce się pozbyć, skoro robi z tego taką tajemnicę i jeszcze za to zapłaci?”*

Wojtek zgadza się na warunki nieznajomego. Historia dziadka z początku nie wyróżnia się niczym niezwykłym od wspomnień osób, które przeżyły wojnę, niewolę i emigrację. Z czasem okazuje się jednak, że życie staruszka wyglądałoby całkiem inaczej gdyby nie tajemnicza postać, która pojawia się w najtrudniejszych momentach jego życia.

Chyba każdy chciałby, aby życie przepełnione było radosnymi wydarzeniami a szczęście trwało wiecznie i nie ustępowało miejsca przykrym sytuacjom. Niestety, tak dobrze nie ma nawet w książkach. W biografii naszego staruszka nie brakuje makabrycznych i pełnych grozy wydarzeń, które pokazują nam, że:

„największym wrogiem człowieka może być współtowarzysz niedoli. Rodak, człowiek z tej samej ulicy za to świnia stukrotnie gorsza, niż te zbiry z czerwoną gwiazdą…”.**

Pomimo, iż naszego bohatera spotkało wiele złego nie miał do nikogo żalu, nie czuł nienawiści, potrafił wybaczyć nawet największemu wrogowi, gdyż od małego rodzice wpajali mu miłość i szacunek do innych ludzi. Uczono go:

„kochać każdego człowieka, nawet świnię”.***

Przede wszystkim jednak był on osobą bardzo wierzącą i chociaż w pewnym momencie swojego życia przestał się modlić nigdy tak naprawdę nie wyrzekł się Boga. Kochał Go a On strzegł staruszka i pomagał mu poprzez tajemniczą postać pojawiająca się w najgorszych chwilach jego życia.

Kiedy przeczytałam ostatnią stronę i zamknęłam książkę, wydawało mi się, że nie będę w stanie nic o niej napisać. Po przeczytaniu opisu wydawcy nawet przez myśl nie przyszło mi, że Ocalony jest książką nawiązującą do religii, ale przede wszystkim wiary w Boga. Mam pewien dystans do takich utworów. Pomijając to myślę, że autor miał bardzo ciekawy pomysł na fabułę, która niestety przez nadmiar cudownych i nieprawdopodobnych wydarzeń stała się wręcz nierealna. Niemniej jednak książkę czyta się bardzo szybko a prosty i prawdziwy styl autora zachęca do zagłębienia się w lekturze.

Uważam, iż książka jest godna uwagi gdyż ukazuje nam bardzo ważne wartości, którymi powinniśmy się kierować w życiu a bardzo często o nich zapominamy.

Moja ocena: 4 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bernardinum

oraz portalowi Sztukater.

* s.14.

** s.30.

*** s.31.

13:06

Złota Zakładka + Konkurs Trzech życzeń + Jutro 3

info, Jutro, konkurs 2 komentarze

Złota Zakładka

Jakiś czas temu pojawiła się propozycja, abyśmy to my - blogerzy piszący o książkach - nagradzali książki wedle własnego gustu.

Nominować i głosować na najlepszą książkę 2010 roku mogą osoby prowadzące bloga książkowego minimum 6 miesięcy, które w tym czasie opublikowały minimum jedną recenzję w miesiącu. Swoje propozycje można nadsyłać na adres: nominacje@zlota-zakladka.pl, a wszelkie pytania kierować na info@zlota-zakladka.pl. Osoby, które jeszcze nie wysłały swoich typów muszą się śpieszyć, gdyż zgłoszenia przyjmowane są do 31 sierpnia a następnie nastąpi głosowanie.

Zapraszam do odwiedzania strony zlota-zakladka.pl i wzięcia czynnego udziału w plebiscycie.

* * *

Konkurs Trzech życzeń

REGULAMIN
Konkursu Czytelniczego „Trzech Życzeń”
Sierpień - Październik 2011

1. Przedmiot konkursu
Niniejszy regulamin, zwany dalej „Regulaminem”, określa warunki, na jakich odbywa się czytelniczy konkurs „Trzech Życzeń?” zwany dalej „Konkursem”.
Konkurs jest zorganizowany w celu propagowania literatury i kultury poprzez krzewienie kreatywności oraz pobudzania wyobraźni wśród czytelników.

2. Organizator Konkursu
Organizatorem Konkursu jest Wydawnictwo Bukowy Las, przy współpracy Portalu Sztukater.pl (www.sztukater.pl)

3. Zasady uczestnictwa w Konkursie
1. Konkurs adresowany jest do wszystkich powyżej 10 roku.
2. Przystąpienie do Konkursu oznacza akceptację Regulaminu.
3. Konkurs polega na napisaniu krótkiego eseju na zadane pytanie konkursowe:
Gdybyś dostała magiczną sukienkę, o co byś poprosiła?
Esej nie może być dłuższy niż 3600 znaków (razem ze spacjami)

4. Zgłaszanie prac konkursowych
1. Uczestnicy konkursu zobowiązani są nadesłać prace w terminie do 30 września, pod następujący adres mailowy: konkurs@bukowylas.pl
Z DOPISKIEM „Konkurs Trzech Życzeń” w temacie
2. W ramach konkursu Uczestnik może nadesłać tylko jedną pracę.
3. W każdej nadesłanej pracy musi znaleźć się: imię i nazwisko uczestnika, jego wiek oraz adres korespondencyjny.
4. Organizator nie przewiduje możliwości rozpatrywania zgłoszeń, które dotrą do niego po 30 września 2011 roku.

5. Zasady oceny i przyznawania nagród
1. Prace, spełniające kryteria niniejszego Regulaminu, zostaną ocenione przez komisję kwalifikacyjną wybraną przez Organizatora.
2. Komisja konkursowa dokona wyboru dziesięciu najlepszych prac.
3. Dziesięć wybranych prac zostanie nagrodzonych egzemplarzem książki „Złudne marzenia” Alexandry Bullen, ufundowanymi przez wydawnictwo Bukowy Las.
3. Nagrody zostaną wysłane pocztą, listem poleconym, nie później niż 10 października 2011 roku.

6. Prawa autorskie
Nadesłanie przez Uczestników prac na Konkurs jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na nieodpłatne i nieograniczone wykorzystanie ich przez Organizatora Konkursu do celów promocyjnych. Jednocześnie Organizator oświadcza, że nie zostanie zmieniony charakter nadesłanych prac.

* * *

Jutro 3. W objęciach chłodu

Na zakończenie przedstawiam Wam zapowiedź kolejnej części cyklu Jutro.

Premiera Jutro 3. W objęciach chłodu już

22 września 2011

Po powrocie z wakacji Ellie i jej przyjaciele odkrywają, że ich kraj został zaatakowany przez nieznanego wroga. Początkowo ukrywają się w Piekle – niedostępnym miejscu w górach, później stają do walki.

Trzecia część rozpoczyna się w momencie, gdy grupa nie może otrząsnąć się z szoku: udało im się przeprowadzić spektakularny atak, ale po powrocie do Piekła odkryli, że jeden z ich przyjaciół zginął. Krąg nieprzyjaciół się zacieśnia. Jedyną nadzieją może być tylko pomoc z zewnątrz.

”Jutro zadaje kłam przesądom, jakoby bestseller miał być opartą na schematach banalną historią. [...] To trochę thriller, trochę sensacja - czyta się doskonale bez względu na wiek. Nic dziwnego, że powieść Jutro stała się bestsellerem”.

Agnieszka Wolny-Hamkało, „Gazeta Wyborcza”

”Czy historyk może polecać lekturę fikcji historycznej albo powieści futurologicznej? Może, jeśli są dobrze napisane, dają radość lektury i jeśli niosą w sobie jakąś prawdę o ludziach i społeczeństwach. „Jutro” spełnia wszystkie te warunki. Mam nadzieję, że ta powieść zachęci do czytania tysiące młodych ludzi”.

Norman Davies

Fragment książki można przeczytać tutaj.

20:04

"Rodzina Wenclów. Wspólnik." - Lena Najdecka

2 komentarze

Tytuł: Rodzina Wenclów. Wspólnik.

Autor: Najdecka Lena

Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy ERICA

Data wydania: 28-06-2011
Ilość stron: 480

Szukając dla siebie odpowiedniej lektury tym razem postanowiłam sięgnąć po debiutancką powieść Leny Najdeckiej pod tytułem Rodzina Wenclów. Wspólnik.

Wspólnik jest pierwszą częścią trzytomowej sagi obyczajowej opisującej historię pozornie zwyczajnej współczesnej rodziny klasy średniej. Ryszard uważany za głowę rodziny oraz jego żona Elżbieta wzbogacili się na przemianach własnościowych po upadku komunizmu, co w tamtych czasach przynosiło duże pieniądze a następnie ustawili swoich trzech synów. Najstarszy z nich Paweł jest znanym i cenionym adwokatem, jednym z założycieli kancelarii Wencel, Zagajewicz i Zybert. Pomimo faktu, iż przyjaciele współpracują ze sobą od lat Wencel nie potrafi obdarzyć ich bezgranicznym zaufaniem. Kiedy więc otrzymuje od jednego z nich propozycję niemal nie dorzucenia intuicja podpowiada mu że z tym zleceniem jest coś nie w porządku. Myślicie, że w dzisiejszych czasach, w których liczą się tylko pieniądze i nieustanna pogoń za bogactwem istnieje jeszcze coś takiego jak szczera i lojalna przyjaźń?

Kłopoty zawodowe Pawła to tylko jeden z wielu ciekawych wątków zawartych w książce. Oprócz rodziny Wenclów poznajemy również inne ciekawe postacie jak: Roliczów, rodzinę żony Pawła, kuzynkę Matyldę i jej rodziców oraz babcię Połcie. Są to tylko niektórzy z wielu bohaterów, których perypetie nieustannie się przeplatają a ja opisując je wprowadziłabym niemałe zamieszanie.

Lena Najdecka przedstawiła nam satyryczny obraz świata nowobogackich Polaków. Opisując szczegóły z ich życia zawodowego jak i osobistego nie bała się pokazać wszystkich wad tak charakterystycznych dla całego społeczeństwa. Nie brak tu zazdrości, zawiści, fałszu i egoizmu w dążeniu do celu, którym jest bogactwo. Każdy pod każdym przysłowiowe dołki kopie. Gra pozorów, intrygi i machlojki przeplatają się między sobą tworząc interesujący przebieg wydarzeń. Do tego wielowątkowa, ale przejrzysta fabuła nie pozwala oderwać się od czytania.

Reasumując. Autorka stworzyła doskonałą parodię na pierwszy rzut oka idealnego życia ludzi współczesnej klasy średniej. Myślę, iż powieść jest godna polecenia szerokiemu gronu odbiorców. Ja z wielką niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu sagi Rodziny Wenclów.

Moja ocena: 5 / 6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Instytutowi Wydawniczemu Erica

oraz portalowi Sztukater.

00:02

"Drżenie" - Maggie Stiefvater

2011, 5 / 6, Fantasy, Stiefvater Maggie, Wilga, Wilkołaki z Mercy Falls 8 komentarze

Tytuł: Drżenie

Autor: Stiefvater Maggie

Wydawnictwo: Wilga

Cykl : Wilkołaki z Mercy Falls
Data wydania: 16-05-2011
Ilość stron: 459

Zachęcona entuzjastycznymi recenzjami czytelników sięgnęłam po Drżenie autorstwa Maggie Stiefvater. Jest to pierwszy tom cyklu Wilkołaki z Mercy Falls wydany już w ponad trzydziestu krajach, którego popularność według mnie jest w pełni uzasadniona.

Drżenie opowiada historię Grace, spokojnej, siedemnastoletniej nastolatki optymistycznie nastawionej do świata i ludzi. Dziewczyna mieszka wraz z rodzicami, którzy większość czasu spędzają na przyjęciach, wernisażach i spotkaniach z przyjaciółmi. W zasadzie można powiedzieć, iż Grace wychowuje się sama, gdyż wiecznie nieobecni w domu i bardzo zapracowani rodzice nie mają czasu nawet z nią porozmawiać. Nastolatce nie przeszkadza jednak taki stan rzeczy, gdyż ma zawsze u boku dwie przyjaciółki oraz złotookiego wilka stacjonującego obok jej domu i towarzyszącego je niemal cały czas od dnia, w którym Grace omal nie straciła życia.

Pewnego zimowego dnia mała dziewczynka bawiąca się na podwórku swojego domu zostaje zaatakowana i zaciągnięta do lasu przez sforę wygłodniałych wilków. Jest zbyt mała i zbyt słaba, aby się bronić czy uciekać. Poddaje się, gdyż wie, iż nie ma dla niej już żadnego ratunku.

„Mogłam krzyczeć, ale nie krzyczałam. Mogłam walczyć, ale nie walczyłam. Po prostu leżałam tam i pozwalałam, żeby to się działo.” *

Tym małym dzieckiem jest właśnie nasza bohaterka, która z całego zdarzenia wyszła bez większych obrażeń. Nikt nie wie, jakim cudem ta mała istota przeżyła ani jak znalazła się powrotem w domu a jedyną rzeczą, którą zapamiętała są oczy koloru złota.

Od czasu tego zdarzenia minęło już kilka lat. Jednak pomimo strasznych wspomnień dziewczyna codziennie z utęsknieniem patrzy w las wypatrując pięknych i hipnotycznych oczu.

Gdy w miasteczku Mery Falls zostaje zagryziony Jack, szkolny kolega Grace, myśliwi bojąc się o bezpieczeństwo swoich rodzin i okolicznych dzieci postanawiają zapolować na dzikie i jak się okazuje niebezpieczne zwierzęta. Międzyczasie ciało Jacka nieoczekiwanie znika z kostnicy a Grace na werandzie swojego domu znajduje zakrwawionego, młodego mężczyznę. Co wspólnego z tym wszystkim ma jej złotooki wilk?

Drżenie opisane jest z punktu widzenia dwóch narratorów a zarazem głównych bohaterów książki – Grace i Sama. Grace to bardzo odważna, silna i pewna siebie dziewczyna. Sam natomiast jest jak na człowieka przeobrażającego się w wilka łagodny, słodki i romantyczny. Czytuje poezję, gra na gitarze i układa piosenki dla swojej ukochanej. Nasi bohaterowie już od pierwszego spotkania darzą się wielkim uczuciem, które z dnia na dzień dojrzewa przeobrażając się w odwzajemnioną miłość człowieka i wilka.

Maggie Stiefvater stworzyła wspaniałą powieść o miłości, przyjaźni, walce z nieuchronnym losem, przetrwaniu, samotności i poświęceniu. Drżenie jest jedną z nielicznych książek paranormal romance, której fabuła opiera się jedynie na jednym mitycznym stworzeniu – wilkołaku, za co autorka ma u mnie duży plus. I chociaż książka ma prawie pięćset stron czyta się ją szybko i z ciekawością.

Książka trafiła do grona jednych z lepszych, jakie czytałam w tym roku. Kolejny raz przekonałam się, że lektury młodzieżowe mogą zainteresować czytelników w różnym wieku. Polecam

Moja ocena: 5+ / 6

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od portalu nakanapie.pl,

za co bardzo dziękuję.

* s.7.

15:27

"Jutro 2. W pułapce nocy" - John Marsden

2011, 5+ / 6, Egzemplarz recenzyjny, Jutro, Marsden John, Znak, Znak Literanova 9 komentarze

Tytuł: Jutro 2. W pułapce nocy

Autor: Marsden John

Wydawnictwo: Znak Literanova

Cykl : Jutro
Data wydania: 15-06-2011
Ilość stron: 272

Po przeczytaniu książki Jutro. Nie ma już żadnych zasad Johna Marsdena będącej początkiem siedmiotomowego cyklu wiedziałam, że gdy tylko pojawi się kontynuacja sięgnę po kolejny tom przygód Ellie i jej przyjaciół. Kiedy więc w moje ręce wpadła książka

Jutro 2. W pułapce nocy nie zastanawiając się długo gdyż moja ciekawość na to nie pozwala zagłębiłam się w jej treści.

W Jutro 2 poznajemy dalsze losy grupki przyjaciół, którzy jako nieliczni uniknęli pojmania i osadzenia w niewoli przez wrogie wojska, które napadły na ich kraj. Ukrywając się w kotlinie zwanej Piekłem próbują odnaleźć się w całkowicie nowej rzeczywistości, stworzyć swój własny świat, w którym będą bezpieczni. Jednak po jednej udanych z akcji ataku, w której zostaje wysadzony most okazuje się, iż Corrie zostaje postrzelona. Jedynym sposobem, aby uratować jej życie jest jak najszybsze dowiezienie rannej do szpitala. Kevin postanawia za wszelką cenę pomóc koleżance, świadomie oddając się w ręce wroga.

Z radia napływają do nich wiadomości wskazujące jeden niezaprzeczalny fakt, iż świat oswoił się już z inwazją i zaczyna żyć własnymi problemami. Nasi bohaterowie nie mają zamiaru się jednak tak łatwo poddać. Pomimo braku wieści o losie Corrie i Kevina postanawiają odbić ich z rąk wroga. Czy uda im się zrealizować tan niebezpieczny plan? Jak potoczą się ich losy? Co przyniesie im jutro? Przyszłości nikt nie jest w stanie przewidzieć gdyż:

„Przyszłość jest… sam nie wiem, jaka jest przyszłość. To czysta kartka papieru, na której rysujemy kraski, ale czasami osuwa nam się ręka i kreski nie wychodzą tak, jakbyśmy chcieli.” *

John Marsden i tym razem mnie nie zawiódł. Lektura pochłonęła mnie bez reszty. Dużo napięcia i nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Bardzo realistyczni bohaterowie żyjący w ciągłym napięciu, popełniający czyny, na które nie zdobyłby się niejeden dorosły. Stają twarzą w twarz ze śmiercią. Nawet najmniejszy błąd może kosztować ich życie. Za wszelką cenę chcą odzyskać to, co utracili i nie zawahają się nawet zabić.

„Wojna to bicz boży, a mimo to uczyniła nas mądrzejszymi. Walcząc o wolność, jesteśmy wolni”. **

Gorąco polecam!

Moja ocena: 5+ / 6

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od Wydawnictwa Znak Literanova,

za co bardzo dziękuję.

* s.86.
** s.216.

12:51

"Słodkie Lato" - Mari Jungstedt

"Top modelka. W sidłach kariery" - Richard Green

"Koniec Pieśni" - Wojciech Zembaty

"Chichopotam" - Agnieszka Frączek

15. Targi Książki w Krakowie + Kuszące Zło

"Pan Mruczek i Mysia Rodzina" - Danuta Parlak

"Jesienny koktajl" - Jolanta Kwiatkowska

"Moja Ciotka Sroka" - Liliana Bardijewska

Konkursy na portalu Sztukater

Stosisko...

"U źródła" - Olaf Tumski

"Joga Ilustrowany Przewodnik Anatomiczny" - Leslie Kaminoff

"Ocalony" - Włodzimierz Zaczek

Złota Zakładka + Konkurs Trzech życzeń + Jutro 3

Konkurs Trzech życzeń

"Rodzina Wenclów. Wspólnik." - Lena Najdecka

"Drżenie" - Maggie Stiefvater

"Jutro 2. W pułapce nocy" - John Marsden

Skala ocen

Podczytuję

Obserwatorzy

Candy

Blog Archive

etykiety

Strony

Konkurs Trzech życzeń

Skala ocen

Podczytuję

Obserwatorzy

Candy

Blog Archive

Subskrybuj

etykiety

Strony